තවත් මතකයක්
මම මගේ පුංචිකාලෙ ගැන මීට කලින් ඔයාලට කියල තියෙන විදිහට
මගේ මතක ගොඩක මූලස්ථානය තමයි ගමේ පන්සල. මේකත් එහෙටම සම්බන්ද කතාවක්. පන්සල මගේ
ජීවිතේට කොච්චර සම්භන්දයිද කියනවනම් ගෙදරට වැඩිය මතක පිරිළ තියෙන්නෙ පන්සල එක්ක.
ගෙදරදි මෙලෝ වැඩක් නොකරපු අපි පන්සලේ නම් මැරීගෙන වැඩ, ඒව
නම් අදටත් එහෙම තමයි. අපි කිවුවෙ මම අයිය, තව සමවයසෙ වගේම අයියගෙ වයසෙ අය
එහෙම.(වැඩිපුර හිටියෙ අයියගෙ යාළුවො තමයි.) ඉතින් හැම මාසෙම පසලොස්වක පොයට සිල්
ගන්න එක නම් කරා හරියටම. එහෙම සිල් අරගෙන අපි හවසට යනව තෙල් සම්මාදමේ.. දැන් අය නම්
දන්නෙත් නැතුව ඇති ඒ මොකක්ද කියල, තෙල් සම්මාදම කියන්නෙ පන්සලේ හවස පූජාවට අව්‍යය
තෙල් එකතු කරන්න අපි ගම වටේම ගෙවල් වලට යනව. කිලෝමීටර් ගානක් දුර. එහෙම ගියාම තෙල්
විතරක් නෙමෙයි පන්සලට ඕනකරන සබන් කැට,බිස්කට් වර්ග විතරකුත් නෙමෙයි සල්ලි එහෙමත්
ලැබෙනව. ඉතින් එහෙම යන ගමන් වලදි අදින්නාදානය කැඩුණු අවස්ථාත් නැතුවම නෙමෙයි. ගහක
අඹ ගෙඩියක් එහෙම නොකැඩුවාම නෙමෙයි ඉතින්.. දන්නැද්ද සීලෙ ටිකක් අමතක වෙලා ඩාම්
වෙලා ඩූම් වෙන වෙලාවලුත් තිබුණ. බැණුම් අහපු වෙලාවලුත් නොතිබුණාමත් නෙමෙයි..
ඉතින් කොහොම හරි හවස්වෙදිදි පන්සලට ඇවිත් අර එකතුකරපු
සල්ලි එහෙම ගැණල අනිත් හැම දේම එක්ක ලොකුහාමුදුරුවන්ට දෙනව. ඒවට මම දන්න තරමින්
කිසිම වංචාවක් උපද්ද්‍රවයක් කරේ නම් නෑ. මොකද අපි මොකට බය නැති උනත් සාංගික දේවල්
අරගෙන ගල් පෙරේතයො වෙන්න නම් බයයි. දැන් ඉතින් අහන්න එපා පන්සල් වත්තෙ තැබිළි ගෙඩියක්
වත් හොරාට බීල නැද්ද කියල. තැබිළි බීල තියෙනව හැබැයි පොඩි හාමුදුරුවොත් සම්භන්ද
කරගෙන. (එතකොට හොරකමේ විපාක ටිකක් විතර බාල වෙනවනෙ. පන්සලේ කෙනෙකුත් ඉන්න නිසා..හී...)
හරි වටපිටාව මේකට ඇති මූලික කතාවට එන්නම් දැන්.
කොහොම හරි ඔය විදිහට ලොකු වෙද්දි ටික ටික පෝයට සිල් ගන්න
එක නම් මගඇරුණ, ඒත් පන්සලේ සුද්දකරන වැඩ එහෙම හැම පෝයටම කරා.. ඔහොම ඉතින් පෝයක්
දවසක උදේ ඉදල කොල්ලො ටික පන්සලේ මහා ශ්‍රමදානයක් තිබුණ. ඉතින් එදා කට්ටිට බුදු
මැදුර වටේ එහෙම සුද්දපවිත්‍ර කරල වැඩේ ඉවර වෙද්දි කොහොමත් දවල් දොළහ විතර වෙලා.
ඉතින් වැඩේ ඉවර කරල තැබිළි ගෙඩියක් එහෙම කඩාගෙන බීල කට්ටිය පන්සලේ ළිදෙන්ම නා
ගන්නත් සෙට් උනා..(හරි හරි තැබිළි බොන්න හාමුදුරුවො අවසර දීල තිබුණෙ.) හැබැයි මේ
වෙද්දි හාමුදුරුවො ඔක්කොම දානෙ ගෙදරක වැඩල තිබුණ. පන්සලේ වත්ත පහල තියෙනව ටිකක්
ලොකු ළිදක්, ලොකු කියන්නෙ ගැබුරු නෙමෙයි හරියට පොකුණක් වගේ එකක්. අතින් අල්ලන්න
තරම් වතුර. ඒකෙ වතුර බොන්න පාවිච්චි නොකරට අනිත් දේවල් හැම එකටම ඒකෙන් තමයි වතුර
ගත්තෙ.
කොහොම හරි කට්ටිය ටික ගොඩ ඉදන් නෑවෙ වතුර දෙකයි, එකඑකා
ලිදට පනිනව. කට්ටියටම රජ මගුළ්. ඔහොම පැය තුනක් විතර නාල ඉවර වෙලා ළිදෙන් ගොඩ
එද්දි ලිද දැන් මඩ වලක් වෙලා. කට්ටියත් තෙත ඇදුම් පිටින්ම ගෙවල් වලට ගියා. කට්ටියත්
හරි ජොලියෙ ගෙවල් වල හිටියෙ තව පැය දෙකක් විතර තමයි. ලොකු හාමුදුරුවො උපාසක ඇත්තන්ගෙ
සිල් මුදවල හවස පහට විතර අපේ ගෙවල් පැත්තට වඩිනව. ශ්‍රමදානෙට පිං දෙන්න වෙන්න ඇති කියල
අපිත් හරි සතුටු උනා. කොහෙද සතුට දෙපිටින් යන්න හාමුදුරුවො බැන්නෙ නැතෑ අපිට. හොද
ටික ලෙෆ්ට්. බැණල අන්තිමේ කිවුව ගිහින් ලිද හිස්කරල දාන්න කියල. (නිවන් යන්න හිතන්
සිල්ගන්න පන්සල් ගිය උපාසක අම්ම කෙනෙක් පත්තුකරල
ගිහින් ගින්න.)
මොනව කරන්නද ආයෙ කට්ටිය එකතු කරගෙන ගිහින් තව ඇති වෙනකම්
පැණල නාල ලිදත් හිස්කරල රෑ වෙලා ගෙවල්වල ගිහින් ආයෙ ගෙදරිනුත් කුණු බැණුම් ඇහුව.
ඔන්න ඔහොමයි සමහර පිංකම් ගොංකම් වලින් ඉවර උනේ..
ඒත් ඉතින් අපි පන්සලේ වැඩ කරන එක නැවැත්තුවද පිංවතුණි..
කොහොමවත් නෑ.
කට්ටිය මොකද හිතන්නෙ ? තව මතක නම් ගොඩක් තියෙනව ඒවත්
හිමිහිට කියන්නම්..
No comments:
Post a Comment